donderdag 21 augustus 2014

Mijn kruis

's Nachts is alles anders, met name wanneer je niet kunt slapen. Heb ik zelden last van, vannacht wel. Wat een idioot ben ik zeg. Ik voelde me toch zielig omdat ik in een groentefabriek zal kunnen gaan werken. Ik heb immers gesolliciteerd. Toen ik 5 terug mijn werk als video-editior bij RTL Nederland inruilde voor een leven als voltijd kunstenaar, heb ik er direct ook voor gekozen om in inkomsten te zakken. Dat is niet heel erg, zeg ik steeds. Maar het voelt als wel heel erg.
Wat een idioot om mijn hart te volgen. Vaak maak ik hele lange werkdagen omdat mijn hart grote sprongen van geluk maakt wanneer ik in mijn atelier zit. Dan maak ik me nergens druk om. Wel als ik weer eens bij de kassa sta en het apparaat piept en zegt dan hardop (althans zo lijkt het) SALDO TEKORT.
Zo heb ik nu last van financiële naweeën van vakantie Portugal. Dus als er weeën zijn, kun je maar beter met de beweging meegaan dacht ik. Dus ik belde naar een appel/perenboer en naar een groente-snij-fabriek. Ik was trots op mijn daadkracht. Ook postte ik nog wat help berichten op social-media, ik was goed bezig.
Tot ik wilde gaan slapen. Wat voelde ik me zielig zeg. Waarom doe ik zo moeilijk? Wat is dat toch met mijn kunstenaar-zijn drang? Ik kan toch dat opgeven, of het als bijzaak/bijbaan doen? NEE, het is mijn leven. Dit is wat ik wil. En weer stromen er tranen uit mijn ogen. Ik ben een idioot.