Afgeleid ook door de lelijkheid van het gebouw. Verschrikkelijke stopcontacten, systeemplafond en veel internetverbindingskastjes aan de wand. De kamertjes maakte me duizelig. Misschien werden er vroeger wel belangrijke aanvragen geweigerd. Ik weet niet waarom, maar het gebouw met de kleine zijkamertjes maakte me erg verdrietig. Nu ik dit typ steekt het in mijn hoofd.
Ik deed mijn best om naar alles te kijken. Ik heb alles gezien, maar niets gevoelt. Gek, het deed me niets. Wel werd het me duidelijk dat ik het belangrijk vind om te weten wie wat heeft gemaakt en wat de titel van het werk is. Dit stond hier namelijk niet bij.
Ik besloot om het gedicht het boekje terug te geven, nam nog foto's van de installatie in de hoofdruimte en we vertrokken. Op de terugweg nog even wat boodschappen doen. Boodschappen in de auto. Ik steek mijn sleutels in het slot en weet het al. Hij gaat niet starten. Autopech. ANWB sleepte me de bosjes in bij de supermarkt, tot mijn eigen hilariteit. Achteruit weggesleept worden is een ervaring.
Uiteindelijk na 2x ANWB gebruik toch bij de garage aangekomen. Ik was uitgelaten. Het was grappig. Kwam waarschijnlijk door de keihard achteruit van de Vomar parkeerplaats gesleept te worden actie.
.........Ik bedenk en schrijf de titel van deze blog nu........ slik. Das bizar.
Bij thuiskomst, na te zijn afgezet door de meest vriendelijke ANWB-man zag ik het al: iemand had kant door de brievenbus gedaan. Twee prachtige gehaakte lapjes met zwanen. Helemaal af. Een prachtig cadeau van mijn lieve moeder.
