Vorig jaar vingen we een jonge kauw op, die de eierjongens tijdens de storm begin juni vorig jaar hadden gevonden. Enorm gelachen met en om de kauw. Een mooi, grappig en sociaal dier.
Wanneer ik de vogel silo's vul komen de vogels direct aan. Ook wanneer ik in de tuin ben vliegen ze eigenlijk niet op. De kauwen, mussen, mezen en vinken kennen me. Ze weten dat ik het voer breng. Denk ik tenminste.
Waarom hoor ik dan over kauwen die terror kauwen worden genoemd. Dat lijkt mij onmogelijk. Eerder zijn het de mensen die de kauwen hun territorium betreden. Snap ik volkomen, met een nest vol uitvliegende jonge vogels. Dan bescherm je je nest, en dat heeft niets met terror te maken, maar met liefde.
