Om nog maar eens te vieren dat we kunnen vieren gingen Teun, Mars en ik eten bij Stiel. Een uitstekende keuze. Teun werkt er sinds de opening van Op aan de Herenstraat. De dag van de opening zaten ze omhoog en Teun stapte zo naar binnen om ze die avond te helpen met de afwas. Dat maakte indruk en zo kon ze na de Parade terugkeren bij Stiel. Ik was er al meerdere keren een drankje gaan drinken, maar nog niet eerder had ik er gegeten.
De koks waren net als onze keuze: speciale chefs. Door de open keuken en de tafel van de chef, de chef's bar, waar we aan zaten kun je, als je wilt, kijken in de keuken. Wij kregen een aardig setje bestek. De koks deden veel met de handen. Er werd soepel gewerkt, met weinig woorden en mooie handelingen, grote mannen en precieze bewegingen. De garage scène van Grease is er niets bij. Ook het resultaat op de mooie borden is een genot om naar te kijken en daarna smaaksensaties op je tong.
Heerlijk op de hoek van Herenstraat.
Ik zocht het woord stiel nog op, omdat ik dacht dat het Westfries was, en Teun dacht van niet. Het heeft meerdere oorsprongen, kan dat? Nu ja, ik las over oude ambachten. Daar waar vroeger veel termen ontstonden en vandaan komen. Ik las over ambachten van diamantenslijpers en klokgieters. Allemaal te vinden om de hoek in de Herenstraat. Stiel heeft een goede naam.
Het was heerlijk, prachtig, mooi, verzorgt, met aandacht gemaakt en speciaal aan tafel gebracht. We werden echt verwend en verrast.
Een uitstekende keus om 4 januari te vieren. Drie jaar terug op 3 januari overleed Mieke. Zucht. 4 januari vieren gaat beter als je eerst een klote dag hebt op de 3e. Wellicht zegt dat ook iets over de toekomst van mijn onderneming Op. Ik hoop het.
